? همه چیز از بازی آخر مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا شروع شد . جایی که همه صحبت از تبانی الهلال و الریان برای حذف پرسپولیس می کردند و طبق معمول بر طبل دشمنی با اعراب می کوبیدند در صورتی که پس از پایان بازی و پیروزی چهار بر سه الهلال در مقابل الریان و صعود پرسپولیس به دور بعدی رقابتها از اینکه زود قضاوت کرده بودند پشیمان شدند .
❎ البته باید پذیرفت که یکی از پایه های اصلی قضاوت پیشینه ذهنی خود آدمهاست و وقتی قضاوت شکل می گیرد که ما بر مبنای داده های ذهنی خودمان شرایط و موقعیت های دیگر را مورد سوال، سرزنش و یا ابهام قرار می دهیم . وقتی چند روز قبل در لیگ خودمان و در حساس ترین بازی فصل که نتیجه اش سقوط یکی از تیم های صبای قم و سیاه جامگان به لیگ پایین تر را رقم می زد تیم دوم مان را راهی مسابقه می کنیم و هوادارمان بجای طرفداری از تیم خودش ، با شعار ” پرسپولیس گل نزن بگذار صبا بیفته ” از باخت تیم خودش و سقوط تیم دیگر استقبال می کند باید هم انتظار داشته باشیم الهلال و الریان تبانی کنند و باعث حذف ما از آسیا شوند چرا که پیشینه ذهنی ما بر چنین فرض غلطی استوار است .
❎ اما وقتی نتیجه برعکس می شود و الهلال با تمام قوا نتیجه بازی را به نفع خودش رقم می زند چیزی برای ما نمی ماند جز شرمندگی ! ?
شرمندگی از یک قضاوت ناعادلانه که البته برای ما طبیعی است چون خیال می کنیم همه شبیه ما هستند و مثل ما رفتار می کنند در صورتی که واقعیت چیز دیگری است و در ظاهر شاید اما در عمل هیچکس شبیه ما نیست !
✍ #مسعودعطری_روزنامه_نگار
